فیوز از مهمترین قسمت هایی می باشد که در مدار الکتریکی وجود دارد و یکی از تجهیزات مهمی می باشد که در برابر تنش و نوسانات جریان برق استفاده می گردد. عملکرد فیوز بدین صورت می باشد که یک سیم فلزی یا نوار وجود دارد که وقتی جریان برق زیاد می شود دستگاه را باز می نماید و در حقیقت با جدا کردن دستگاه از برق باعث می گردد که از آسیب وسایل در برابر جریان برق یا ولتاژ بالا یا ایجاد آتش سوزی جلوگیری نماید. عملکرد صحیح فیوز نه فقط تابع دقت مرحله ساخت می باشد، بلکه همچنین به استفاده درست و نگهداری صحیح پس از نصب نیز بستگی دارد.
چنانچه فیوز به درستی به کار گرفته نشود احتمال وارد آمدن خسارت جدی به تجهیزات گران قیمت وجود دارد. اتصال فیوز در یک مدار الکتریکی به صورت سری است. فیوز با عناصر مس، روی، آلومینیوم و نقره طراحی می شود.
انتخاب فیوز را می توان با محاسبه رتبه آن بوسیله فرمول زیر انجام داد:
۱٫۲۵ * ( (ولت) ولتاژ / (وات) توان ) = رتبه فیوز
فیوزها از نظر ساختاری به انواع ذیل تقسیم می گردد:
- فیوز ساده
- فیوز گروهی
- پیچی یا فشنگی
- تیغه ای
- مخصوص سیم
از نظر ساختاری فیوزها از سه قسمت تکیل می گردند:
کلاهک فیوز: قسمتی از فیوز است که قابلیت جدا شدن دارد. فیوز فشنگی روی این قسمت قرار می‌گیرد و تعویض و خارج کردن آن را راحت‌تر می‌کند.
فیوز فشنگی: قسمت اصلی فیوز است و بعد از اینکه فیوز کار خود را انجام داد باید آن را عوض کرد.
پایه فیوز: قسمت‌های ثابت فیوز را پایه فیوز می‌نامند. که بعضی از آنها روکش محافظ دارند و به اتصال مدار خارجی مجهز هستند.
لازم به ذکر است فیوز ها از تجهیزات اساسی می باشند که آشنایی با عملکرد و انتخاب صحیح آن می تواند بسیار تاثیرگذار باشد.
دیدگاه خود را بنویسید