در ادامه بررسی انواع لامپ ها، نوبت به بررسی لامپ های هالوژن می رسد.
همانطور که قبلا نیز بیان شد، بشر به صورت مداوم به دنبال کاهش انرژی و صرفه جویی انرژی برق می باشد که در ادامه این تلاش ها منجر به ابداع لامپ هایی به نام هالوژن گردید.
لامپ ها توسط المر فردریش و امِت وایلی در سال ۱۹۵۵ در جنرال الکتریک نلا پارک اوهایو ابداع گردید. این لامپ ها کم مصرف می باشد و در فضاهای مسکونی یا فروشگاهی به کار گرفته می شود.
لامپ هالوژن متشکل از یک رشته تنگستن است که در محفظه‌ای پر شده با گاز بی‌اثر و کمی هالوژن از قبیل برم یا ید قرار گرفته و وقتی جریان در آن قرار بگیرد تنگستن به وسیله هالوژن داغ شده و نور سفیدی از خود ساطع می نماید.
لامپ های هالوژن همانند مابقی لامپ ها دارای مزایا و معایبی می باشد که به اختصار به توضیح آن می پردازیم.
از مزایای این لامپ ها به کیفیت نور و پخش یکنواخت آن می توان اشاره کرد. یکی دیگر از مزایای لامپ های هالوژنی ابعاد کوچک آن و هم چنین کاهش مصرف برق آنها می باشد.
از معایب این لامپ ها، حساسیت لامپ هالوژن، وجود گاز سمی لامپ‌های هالوژن سقفی می باشد. از آنجایی که لامپ‌های هالوژن در دمایی بیشتر از دمای لامپ‌های معمولی کار می‌کنند امکان ایجاد مخاطرات به ویژه آتش‌سوزی به وسیله این لامپ نسبت به لامپ‌های معمولی بیشتر است.
از طرف دیگر حباب این لامپ‌ها به علت نزدیک بودن به رشته یا فیلامان دارای حرارت بالاتری است، از این جهت استفاده از محافظ‌ها و پوشش‌های مناسب برای این لامپ‌ها به ویژه در توان‌های بالاتر از ۱ یا ۲ کیلووات ضروری است.
استفاده از این گونه لامپ‌ها در نزدیکی پارچه یا دیگر مواد قابل اشتعال، می‌تواند خطراتی را به دنبال داشته باشد. افزون بر این امکان ایجاد آفتاب سوختگی بر روی پوست پس از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور این نوع لامپ‌ها به علت تششعات ماورای بنفش نیز وجود دارد.
برای کاهش دادن تششعات ماورای بنفش و جلوگیری از برخورد اجسام خارجی با حباب لامپ این لامپ‌ها معمولاً دارای یک شیشه خارجی جذب‌کننده ماورای بنفش هستند.
در قسمت های بعدی به معرفی و مقایسه دیگر انواع لامپ ها خواهیم پرداخت.
دیدگاه خود را بنویسید